دولت ها و جوامع برای تامین و تضمین حقوق زنان اقدام کنند
محمدصدیق کبودوند محمدصدیق کبودوند

 

    

 

     محمدصدیق کبودوند به مناسبت روز جهانی زنان پیامی کوتاه ارسال نموده که متن آن در پی می آید:

امروز در کشور ما و در دیگر کشورهای جهان زنان هم چنان با نابرابری های حقوقی روبرواند، تبعیضات گسترده ای علیه آنها روا داشته می شود، هنوز موانع فراوانی فراروی مشارکت آنها در زندگی سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی وجود دارد. هنوز زنان زیادی با فقر و تنگدستی در زمینه های دسترسی به امکانات بهداشتی، آموزشی و اشتغال مواجه اند و بسیاری از آنها با عدم امنیت مادی و جسمانی و روانی روبرو هستند. اینها و صدها مورد دیگر از بی حقوقی، تبعیض و نقض حقوق بشر دغدغه اصلی زنان و جوامع مدافع حقوق آنان است.

در هر حال امسال نیز چون سالیان گذشته، هشتم مارس، روز جهانی زنان و روز ملل متحد برای حقوق زنان و صلح بین المللی فرا می رسد و ما در این روز و در شرایطی که تحت آن قرار داریم تنها قادریم آرزوهایمان را بیان و تکرار کنیم: اینکه در کردستان، مرز ایران، در خاورمیانه و در جای جای این جهان هرچه زودتر خشونت ها علیه زنان اعم از خشونت های خانگی و خشونت های ناشی از تعصبات مذهبی و قومی و قبیله ای متوقف، اینکه به بی حقوقی زنان خاتمه داده شود و تبعیض های جنسیتی در تمامی زمینه ها پایان بیابد، زنان به حقوق، موقعیت و جایگاه برابر در همه عرصه های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی دست پیدا کنند. سرانجام اینکه از دولت ایران و دیگر دولت ها درخواست می شود با پیوستن به پیمان نامه های حقوق بشری و حقوق زنان و تعهد به اجرای آنها، حقوق زنان رادر همه عرصه ها تامین و تضمین کنند و جوامع نیز به حقوق زنان احترام گذاشته و آن را مورد حمایت قرار دهند.

تهران، زندان اوین : 16 اسفند1391/ 6 مارس 2012

 

 

منع آموزش به زبان مادری نقض حقوق اساسی بشر است

 

 محمدصدیق کبودوند به مناسبت روز جهانی زبان مادری پیامی به شرح زیر ارسال داشت که با تاخیر دریافت گردید:

با اینکه اسناد حقوق بشری بر حق آموزش به زبان مادری  و تضمین و تامین آن تاکید کرده است، اما متاسفانه امروز تعدادی از کشورها و برخی از دولت ها، حق آموزش به زبان مادری مردمان متعلق به اقوام و اقلیت های ملی- قومی و زنده نگه داشتن این حق که همانا حق حفظ هویت و فرهنگ آنهاست را به مثابه تهدیدی بزرگ و بالقوه برای وحدت سرزمین و امنیت و حاکمیت خود قلمداد و ارزیابی می نمایند. از این رو در عمل نه تنها از آموزش چنین زبان هایی جلوگیری می کنند، بلکه این دولت ها مجموعه ای از سیاست های آموزشی، فرهنگی، سیاسی و امنیتی با هدف تخریب، تحدید، ممنوعیت حذف و نابودی و سرانجام سپردن زبان اقوام و ملت های غیرحاکم به موزه ها بکار گرفته اند، بطوری که هم اکنون زبان مادری دهها میلیون کرد، ترک، بلوچ، عرب و ترکمن در ایران و دهها میلیون کرد در خاورمیانه با چنین وضعیت و سرنوشتی مواجه شده است.

تردیدی نیست که اعمال اینگونه سیاست ها از سوی دولت ها در تضاد با حقوق بشر و نقض حقوق اساسی مردمان در اقلیت است. بنابراین از دولت ایران و دیگردولت های منطقه دارای اقلیت ملی- قومی و زبانی درخواست می شود به سیاست های نابودسازی زبان ها و فرهنگ ها پایان داده و شرایط لازم برای رسمیت بخشیدن به زبان اقوام و اقلیت های ملی- قومی و آموزش رسمی و قانونی این زبان ها را در مدارس و مراکز آموزشی و علمی فراهم نمایند. در همین راستا از مجامع جهانی مدافع زبان و فرهنگ اقوام و ملل و اقلیت ها و سازمان های مدنی و فرهنگی و حقوق بشری درخواست می گردد که از حق آموزش به زبان مادری و حق پاسداشت فرهنگ و هویت مردمان در اقلیت دفاع و پشتیبانی کنند.

تهران، زندان اوین : 2 اسفند1391/ 20 فوریه 2013


March 6th, 2013


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بیانات، پیامها و گزارشها